kateban.com kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/2586 fa ]]> kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/2553 fa وظایفی که امروز بر عهدة سازمانهایی چون شهرداری، دادگستری، دوایر مربوط به اصناف، و نهادهای امر به معروف و نهی از منکر و ضابطان نظامی آنهاست،قطع نظر از مقتضیات عصر حاضر بر اثر توسعة همه جانبة جوامع نوین، به روزگار کهن در زمرة وظایف محتسب و نهاد احتساب بوده است. بررسی وظایف نظری و عملی این نهاد، اسباب دخالت و نظارت محتسب بر روابط اقتصادی و اجتماعی، و شیوه های إعمال قوانین توسط او می تواند تصویری روشن از زمینه های فقهی- حقوقی و اجتماعی که به تأسیس نهادهای نوین یاد شده انجامیده است، ایجاد کند. ]]> kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/2510 fa مناقشه در بارة مفهوم و مصداق ایران و ایرانیان، و نسبت آن با مفهوم و مصداق فارس و فارسی طی چند دهة اخیر، و به شکلی که همه می دانیم، به دلایل و انگیزه هایی که عجالةً محل بحث آن نیست، آغاز شده و همچنان دوام دارد.ایران ستیزی هم البته به سائقة تعصبات قومی سابقه ای بس طولانی دارد.در بارة پیشینة درخشان تاریخ و فرهنگ و ادب ایران نیز اشخاص بی صلاحیت اظهار نظرهای مطلقاً بی اساس و موهوم کرده اند و حتی آن موهومات را نوشته اند و به چاپ رسانیده اند. اما تردید در قدمت نام و عنوان ایران، که اخیراً در بعضی گفتارهاو نشست ها در ایران مطرح شده است، باید مرحله ای تازه در مناقشات ضد ایرانی، و هم دوره ای نو در جهلِ مرکب، که حالا، در زمینه های مختلف مخصوصاً تاریخ و ادبیات ایران اصحاب بسیار دارد، تلقی شود....من در این مختصر، به استخراج و بررسی اجمالی نام و عنوان ایران و فارس، و نسبت آنها به یکدیگر،از چند منبع مهم و معتبر و کهن عربی در زمینة تاریخ و جغرافیای عصر اسلامی از قرن سوم تا نهم هجری شمسی پرداخته ام و به تواریخ فارسی، و انبوه منابع ادبی، اعم از فارسی و عربی که مشحون از نام و اوصاف ایران و ایرانیان و فرهنگ ایرانی است،جز یک دو مورد وارد نشده ام... ]]> kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/1625 fa ]]> kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/1612 fa ]]> kateban.com https://sajjadi.kateban.com/post/2500 fa دورة میان ضعف و سقوط ایلخانان تا ظهور تیمور گورکان یکی از پریشان ترین ادوار تاریخ ایران به شمار می رود . این پریشانی نه تنها در امور سیاسی و کشمکشهای میان امیرانِ مدعی سلطنت و حکومت بر ویرانه های قلمرو مغولان، که بار آن بر دوش رعیتِ مقهور سنگینی می کرد، بلکه مخصوصاً در اجزاء اخلاق فردی و جمعی و روابط اجتماعی مشهود بود؛ و پیداست که چنین احوالی عرصه استیلای اشخاص حقیر و فرومایه و ریاکار و بی هنر و مستبد، اعم از فرمانروایان و امیران و اعوانِ لشکری و کشوری آنها بر جان و مال مردم می شد و مبانی اخلاقی و روابط اجتماعی را سخت مورد تهدید قرار می داد و دگرگون می کرد. در چنین روزگاری عبید برای بیان فساد و ریا و دروغِ مسلط بر اکابر و اشراف روزگار خود، قالب طنز را بر گزیده است که عالیترین شکل آن در اخلاق الاشراف و به شیوه ای که بعضی محققان آنرا «وارونه گویی» خوانده اند؛ یعنی از کلمات و عبارات و آیات و احادیث و امثال و شعر، درمعنایی وارونة معنی رایج استفاده شود، متجلی شده است ... ]]> kateban.com